19 Mayıs 2013 Pazar

ŞAPKALI 1. BÖLÜM

En yakın arkadaşımın "sen gizli gay değilsin, sen yazanbirgaysin kimden saklanıyorsun" demesi üzerine, ertesi gün hemen gidip okulun gay kulubune adımı yazdırdım. Sınıftakilerin anlamasından korkmuyorum çünkü ilk senemdi ve iki üç kızdan başka kimseyle arkadaş olamamıştım. Onlara da hemen söylemiştim ben gayim diye. Yani ortada bir sorun yoktu. 

Bir iki hafta sonra bir toplantı yapıldı. Terk edilmiş gibi duran bir apartman dairesinde. Lambda derneğinin yeriymiş orası sonradan öğrendim. Çay partisiydi güya ama kimse çay yapmamıştı, kolalar fantalar falan içiliyordu. Ben de salak salak konuşulanları dinliyordum tek kelime etmeden. Sonra gözüme biri takıldı, onu takip etmeye başladım, kola içişini, sigara içişini, kot pantolonunu, şapkasını! O şapkalıydı, hep şapka takıyordu, onun adı artık şapkalıydı. 

"Bir daha nerde karşılaşıcaz, tek kelime bile etmedik zaten" falan diyerek onu unutmam çok zaman almadı, ta ki iki hafta sonraki ikinci toplantıya kadar. Toplantı okulun bahçesindeydi ve biz girişte karşılaşmıştık, hemen selam verdim ve uzun uzun konuşmaya başladık. Okuduğum bölümü merak etti, defterimi açtım gösterdim. Tuvalete gitti, onu kapıda bekledim. Teşekkür etti. Allahım o kadar kibardı ki. Yeme de yanında yat yani. Gülüşünü unutmuyorum hiç, gülümseyişini. Anlamlı bakıyor insanın suratına, boş boş değil, sanki hep bir şey anlatacak gibi ya da dünyanın en önemli şeyini anlatıyormuşsun gibi bakıyor.

Toplantı olağan geçiyor, toplantı boyunca hiç konuşmuyoruz. Bir ara arkadaşım tuvalete gitmek için beni yanında götürüyor. Ve beraber geldiniz hayırdır falan diyor. Yok bir şey falan diyorum ama kalbim götümde atıyor resmen. Tekrar yanlarına gittiğimizde çocuğun sık sık bana baktıgını farkettim. Elim ayağıma dolandı, napsam ne etsem diye düşünmeye başladım. Gruptan lezbiyen bir arkadaşımın kuzeninin konseri varmış Taksimde çıkışta oraya gidicez, buna sende gelsene dedim. Önce tamam der gibi oldu sonra vazgeçti. Ben bir daha ne zaman buluşuruz diye kara kara düşünürek eşlik ettim grubun şarkısına. 

"Ada vapuru yandan çarklı..." 

Bir ay kadar sonra bir partideyim. Neden orada olduğumu bilmeden gittiğim bir partide, işte karşımda duruyor. Bir arkadaşı var yanında, elinde bardak. Dans ediyor hafif hafif. Yanına gitmeye karar veriyorum. "Selam naber" 
"Aa, iyidir senden" 
"İyiyim bende". 

Susuyoruz bir süre böyle, sonra ben sıkılıyorum yanında. Nasıl sıkıldım anlamadım. Eski ben olsam hiç konuşmasak da sabaha kadar öylece çantası gibi dikilirim çocuğun yanında.  

"Ev arkadaşımla geldim yanına gidiyorum, sen de sonra gel istersen" dedim ve arkama bakmadan gittim. Nasıl yaptım böyle bir şeyi bilmiyorum, neden yaptığımı da bilmiyorum, ama kendimden de gayet eminim. O bana gelecek, yanıma gelecek. Çok geçmeden de yanıma geldi. Aptal aptal suratıma baktı. Gülümsedi, kırk yıllık sevgilimmiş gibi, justin görmüş türk kızı gibi hayran hayran beni izledi. Sonra beni öptü. Öpüştük. müzik sustu sanki, herkes evlerine gitti, sadece ikimiz varız orada, o ve ben, öpüşüyoruz ama keşke zaman dursa diyorum keşke hep böyle kalsak, dudaklarımı dudaklarıyla birleştirsinler ayrılmayalım diyorum. 

DEVAM EDECEK. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder